Thursday, July 26, 2007

Liar, Liar!!!! vol.2 (για να το εμπεδωσεις, ξερεις εσυ...)

Liar, Liar!!!!

...κι άλλη φορά θα 'ρθεις στα γρήγορα των Αχαιών καράβια να σπιουνέψεις...




Ο Τρωικός Πόλεμος (Μέρος 22ο)


Στο μεταξύ η μέρα έχει φτάσει πια στο τέλος της και ο Έκτορας προτείνει να διανυκτερεύσουν εκεί, στον κάμπο μπροστά στην Τροία, ενώ οι γέροι και τα παιδιά να φυλάξουν την πόλη από το ενδεχόμενο νυχτερινής επίθεσης των Αχαιών. Κι έτσι έκαναν. Ανάβουν μάλιστα και φωτιές, χίλιες τον αριθμό, και γύρω από κάθε φωτιά κάθονται πενήντα Τρώες. Στο στρατόπεδο των Αχαιών γίνεται την ίδια ώρα συνέλευση των αρχηγών. Ο Αγαμέμνονας προτείνει να τα μαζέψουν και να φύγουν. Ο Διομήδης αρνείται κατηγορηματικά να φύγει και δηλώνει πως θα πάρει την Τροία, έστω και αν μείνει μόνος με το σύντροφό του τον Σθένελο.

Οι υπόλοιποι Αχαιοί συμφωνούν με τον Διομήδη. Με υπόδειξη του Νέστορα, ο Αγαμέμνονας παραθέτει γεύμα, όπου αποφασίζεται να στείλουν ως πρεσβεία τον Φοίνικα, τον Αίαντα τον Τελαμώνιο και τον Οδυσσέα στον Αχιλλέα για να του προσφέρουν κάθε δυνατή υλική και ηθική επανόρθωση από τον Αρχιστράτηγο. Οι τρεις Αχαιοί ήρωες καταφθάνουν στη σκηνή του Αχιλλέα, βρίσκουν, όμως, το νεαρό ήρωα αμετάπειστο.

Το μόνο που καταφέρνουν είναι να αποσπάσουν την υπόσχεσή του πως δε θα φύγει την άλλη κιόλας μέρα για τη Φθία, αλλά θα περιμένει μέχρι οι Τρώες να κάψουν όλα τα καράβια των Αχαιών. Όταν προσπαθήσουν να κάψουν και το δικό του, τότε θα πάρει τα όπλα του να πολεμήσει. Ο Οδυσσέας και ο Αίας φέρνουν την απάντηση του Αχιλλέα στο στρατόπεδο των Αχαιών, αφήνοντας όλους άφωνους. Μόνο ο Διομήδης, γεμάτος αυτοπεποίθηση, δηλώνει πως ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί.

Την ίδια νύχτα αποφασίζεται να στείλουν κατασκόπους στο αντίπαλο στρατόπεδο για συλλογή πληροφοριών. Προσφέρεται εθελοντικά ο Διομήδης, που διαλέγει για σύντροφό του τον Οδυσσέα. Την ίδια σκέψη κάνει και ο Έκτορας, που στέλνει τον Δόλωνα. Αυτός συλλαμβάνεται από τους Αχαιούς και αποκαλύπτει τις τρωικές θέσεις. Τους λέει μάλιστα ότι μόλις είχε φτάσει ο Ρήσος, βασιλιάς από τη Θράκη. Στη συνέχεια, ο Διομήδης σκοτώνει τον Δόλωνα και πηγαίνουν στο εχθρικό στρατόπεδο, στο σημείο όπου είχαν στρατοπεδεύσει οι Θράκες.




Ταυροκοιτώντας τον του μίλησε τότε ο τρανός Διομήδης:
«Πια γλιτωμό δεν έχεις, Δόλωνα, στα χέρια τα δικά μας
μια κι έχεις πέσει, κι ας μας έδωσες καλά μαντάτα τώρα.
Γιατί αν με λύτρα σ' απολύσουμε για κι αν σ' αφήσουμε έτσι,

450 κι άλλη φορά θα 'ρθεις στα γρήγορα των Αχαιών καράβια
να σπιουνέψεις, για και πόλεμο και συ να μας ανοίξεις.
Μ' αν δαμαστείς από το χέρι μου και τη ζωή σου χάσεις,
ποτέ σου πια κακό δε δύνεσαι να κάνεις στους Αργίτες.»

Είπε, κι ως ο άλλος το σαγόνι του με το χοντρό του χέρι
να πιάσει ελόγιαζε προσπέφτοντας, χιμάει, και το σπαθί του
κατάσβερκά του κατεβάζοντας, τα δυο του νεύρα κόβει,
κι όπως μιλούσε ακόμα, εκύλησε στο χώμα η κεφαλή του.
Παίρνουν εκείνοι απ' το κεφάλι του το κουναβίσιο κράνος,
και το κοντάρι, το δοξάρι του και την προβιά του λύκου.


ΥΓ Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα της εγχώριας μουσικής βιοτεχνίας δεν είναι καθόλου συμπτωματική.

Sunday, July 15, 2007

MUSIC BUSINESS







"The music business is a cruel and shallow money trench,

a long plastic hallway where thieves and pimps run free,

and good men die like dogs. There's also a negative side." -

Hunter S. Thompson

Friday, July 13, 2007

Arrivederci Robert

13.07.07 Our dear friend, Robert Burås, died on July 12 2007. He was 31 years old.



Robert dedicated his life to music. He was a vital part of Madrugada as a guitar player and songwriter for 12 years. This last year was spent working with his side project My Midnight Creeps, as well as recording a new album for Madrugada. Robert died at a time when he was at his most creative. His recorded work as well as live appearances in Norway and abroad comprise an everlasting contribution to the legacy of Norwegian rock.

All who knew Robert and who worked with him will remember him as a genuinely warm and generous person who lived for music. We are many who love him. Today is a terrible day for all of us. Robert will always be a part of us, and he will always be deeply missed. Our thoughts now go to his closest family.

We ask that Robert’s family and friends will be given time to grieve

Sivert and Frode
Per, Arne and Steve